نمک دی‌سولفات کانامایسین یک آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که از استرپتومایسس کانامایستیکوس (Streptomyces kanamyceticus) استخراج می‌شود. این ماده به دلیل فعالیت ضد باکتریایی خود به‌طور گسترده‌ای در تحقیقات زیست‌شناسی مولکولی و پزشکی استفاده می‌شود.

• نام شیمیایی: کانامایسین دی‌سولفات
• فرمول مولکولی: C۱۸H۳۶N۴O۱۱·۲H۲SO۴
• وزن مولکولی: ۵۸۲.۵۸ گرم بر مول
• شکل ظاهری: پودر سفید یا کریستالی
• شماره CAS: ۲۵۳۸۹-۹۴-۰

• حلالیت: به خوبی در آب حل می‌شود، اما در اتانول و حلال‌های آلی دیگر تقریباً نامحلول است.
• pH محلول آبی (۵%): حدود ۶.۵ تا ۸.۵
• نقطه ذوب: حدود ۲۵۳-۲۵۷ درجه سانتی‌گراد
• پایداری: در دمای اتاق پایدار است، اما باید در دمای پایین‌تر از ۸ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود.

کانامایسین دی‌سولفات به عنوان یک آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های گرم‌منفی و برخی باکتری‌های گرم‌مثبت استفاده می‌شود. این ماده اغلب در مواقعی که دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها موثر نیستند، کاربرد دارد.

در تحقیقات زیست‌شناسی مولکولی، کانامایسین به عنوان عامل انتخابگر برای سلول‌های باکتریایی و گیاهی استفاده می‌شود. ژن‌های مقاومت به کانامایسین معمولاً به عنوان مارکر انتخابی در مهندسی ژنتیک مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کانامایسین با اتصال به زیرواحد ۳۰S ریبوزوم‌های باکتری، سنتز پروتئین را مختل می‌کند که منجر به توقف رشد باکتری و در نهایت مرگ آن می‌شود. این ماده در برابر طیف گسترده‌ای از باکتری‌های گرم‌منفی و برخی باکتری‌های گرم‌مثبت موثر است.

با وجود اثرات مثبت، کانامایسین دی‌سولفات دارای عوارض جانبی است که شامل سمیت کلیوی و گوش می‌شود. بنابراین، استفاده از آن باید تحت نظر پزشک و با دقت انجام شود.

کانامایسین دی‌سولفات در برابر حرارت و نور پایدار است، اما باید در مکان‌های خشک و خنک نگهداری شود تا خواص آن حفظ شود.
کانامایسین دی‌سولفات یک آنتی‌بیوتیک قدرتمند با کاربردهای گسترده در پزشکی و تحقیقات زیستی است. خواص ضد باکتریایی قوی و توانایی آن در انتخاب سلول‌های مقاوم، آن را به یک ابزار مهم در زیست‌شناسی مولکولی تبدیل کرده است. با این حال، به دلیل سمیت احتمالی، استفاده از آن باید با دقت و تحت نظارت متخصصان انجام شود.
https://shimikohan.ir/sigma-aldrich-agency/